در این وبینار دادهها و نکات به نسبت جدیدی در مورد پرورش گوساله داده ارائه شد که به نظر جای تامل دارد.
رئوس مطالب ارائه شده در این وبینار حول و حوش موارد زیر بوده است:
– آغوز
– تغذیه گوساله برای تامین نیازهای تغذیهای
– بهینه کردن کارایی نیروی کار و کارآمدی
– بهینه کردن آسایش گوساله
از آنجایی که سرمایهگذاری روی پرورش گوساله یک برنامه بلندمدت و تاثیرگذار در سودآوری گله است باید در این زمینه هوشیارانه عمل کنیم.
به طور مرسوم هدف از تغذیه گوساله در واقع خوراندن ایمنوگلوبین گوساله بوده است و پس از آن انتقال سریع به خوراک خشک و ارزانتر و از شیرگیری زیر ۶ هفته بوده است. در این میان قرار دادن گوسالهها در باکسهای انفرادی به منظور انتقال حداقلی بیماریها از نکات مرسوم دیگر بوده است. به طور کلی باید در نظر داشت که تغذیه گوساله مشابه تغذیه گاوهای شیری است؛ اگر به گاوهای شیری خوراک کمی بدهید آنها شیر کمتری خواهند داد و همین برای گوسالهها نیز صدق میکند.
در این وبینار در مورد اثر تنش حرارتی در دوره خشکی بر روی عملکرد گوساله و نقش آن در پرورش گوساله صحبت شد که در مقالههای قبلی سایت به دفعات به آنها اشاره شده است و برای اطلاعات بیشتر میتوانید به آنها مراجعه کنید:
گاوهای خشک هم احساس تنش حرارتی میکنند!
چرا وقتی حرف از تنش گرمایی میشود بیشتر در مورد گاو شیری صحبت میشود؟ این در حالی است که گوسالههای جوان نیز بهشدت به تنش گرمایی حساسند.
گوسالهها به طور استریل به دنیا میآیند و قرارگیری سریع میکروبها در دستگاه گوارش میتواند جذب ایمنوگلوبولینهای آغوز را تحت تاثیر قرار دهد. گوسالههایی که به سرعت آغوز با کیفیت دریافت نمیکنند در آنها باکتری E.Coli به راحتی وارد سلولهای روده میشود و عملکرد را مختل میکند در حالی که در گوسالههای دیگر این اتفاق و تغییر شکل در روده اتفاق نمیافتد. به علاوه، ورود باکتریهای مضر منجر به بسته شده منافذ روده که برای جذب ایمنوگلوبولینها لازم هستند میگردد. منابع این آلودگیها عبارتند از محیط، خود آغوز آلوده و ادوات کثیف.
همانطوری که در مقالات قبلی گروه دامدار برتر به آن اشاره شد نیز آغوز چیزی فراتر از ایمنوگلوبولین است. تحقیقات انجام شده در اروپا نشان میدهد که گوسالههای تغذیه شده با آغوز به مدت ۴ روز اول پس از تولد در مقایسه با تغذیه شیر خشک در همین مدت، دو ساعت پس از خوراک غلظت گلوکز بالاتری در خون داشتند و نیز طول پرزهای روده در آنها بیشتر بوده است.
همچنین در آغوز سایتوکاینهایی وجود دارد که پیامهایی را در مورد رشد و ایمنی در بدن گوساله مخابره میکنند. سلولهای مادری موجود در آغوز همچنین پاسخ تلیسه به واکسیناسیون و از بین بردن عوامل بیماریزا را تحت تاثیر قرار میدهند.
چک لیست مورد نظر دکتر رابرت جیمز در مورد موفقیت آغوز به قرار زیر بود:
– جایگاه گاوهای انتظار زایش، زایشگاه، شیردوشی و جایگاه گوسالهها که اهمیت دارد.
– مدیریت زایش:
– مشاهده مرتب و دورهای آسایش و راحتی دام؛
– محیط زایشگاه تمیز باشد؛
– سر وقت دادن آغوز؛
– مدیریت آغوز: که در ظرفهای تمیز ریخته و به دام داده شود. زیر یکساعت به گوساله آغوز بخورانیم آن هم در ظروف تمیز. پاستوریزه کردن آغوز هم کارگشاست.
نقش پرسنل: اهمیت دارد و ترتیب اثر عوامل مختلف کارگری در جایگاههای مختلف میتواند به شرح مقابل باشد:
زایشگاه > جمع آوری آغوز> خورانیدن آغوز > جایگاه گوساله
در ادامه دکتر جیمز در مورد مقدار شیر داده به گوسالهها در هفته اول تا سوم بحث کردند. چه مقدار شیر باید داده شود؟ چه قدر گوساله باید در این سه هفته رشد کند؟ گوسالهها در سه هفته اول استارتر ناچیزی مصرف میکنند و بعضاً در ۳ هفته اول رشد آنچنانی ندارند. تازه از هفته سوم رشد اصلی آنها آغاز میشود (رشد با پر شدن دستگاه گوارش فرق دارد).
دکتر جیمز در مورد اثر دما و نیازهای تغییریافته گوساله به شیر دریافتی برای نگهداری خودش اشاره کرد که یک گوساله ۵۰ کیلویی در دمای صفر درجه باید ۵/۴ لیتر شیر بخورد تا فقط زنده بماند.
نکته اساسی که بدان اشاره شد این بود که در سه هفته اول حتما باید گوسالهها بیش از ۴ لیتر شیر در روز دریافت کنند. هرچند بیشتر از این مقدار خورانیدن هم توصیه میشود ولی هنگامی که دو وعده در روز شیر میدهیم ممکن است در وعده بعدازظهر گوساله هنوز جا برای خوردن نداشته باشد و این امری چالش برانگیز است.
در مورد نحوه خوراک دادن و اینکه بیشتر دامداریها از سطل استفاده میکنند بحث شد که این روش در دامداریهای بزرگ آهسته میباشد و ممکن است از صحت آن مطمئن نباشیم. آلودگی در این روش ممکن است زیاد باشد. شیر با آب مخلوط شود و … حتما باید در این روش سطل جدا برای آب و سطل جدا برای شیر داشته باشیم.
وعدههای خوراکدهی نیز در پرورش گوساله اهمیت زیادی دارد به طوری که ۳ بار شیر دادن در مقابل ۲ بار شیر دادن در روز موجب افزایش وزن بالاتر و نیز بازده خوراک بالاتر در گوسالهها شده و تعداد گوسالههای رسیده به شیردهی اول را نیز تحت تاثیر قرار داد. لطفا توجه کنید که در این مطالعه مقدار یکسانی شیر به هر دو گروه داده شده بود!
مطلب بعدی نگهداری گروهی گوسالهها است که برخلاف دادههای قدیمی دادههای جدید از قرار دادن گوسالهها در گروههای دوتایی در دوره پیش از شیرگیری حمایت میکند. افزایش وزن روزانه بیشتر نوید سلامتی بهتر در گوسالههایی که از روز ششم با هم در گروه قرار گرفتند را میداد. مقاله مربوطه نیز در سایت دامدار برتر قرار دارد.
پیش نیازهای گروهی پرورش دادن گوساله ها از دید دکتر جیمز عبارتند از:
– تهویه مطلوب
– فضای کافی برای هر گوساله (حداقل ۲/۳ متر مربع به ازای هر راس)
– زهکشی و بستر مناسب
– بهداشت
در ادامه بحث در مورد خورانیدن شیر اسیدی شده به گوسالهها مطرح شد که در این روش ۱ واحد اسید فرمیک ۸۵ درصد با ۹ واحد آب مخلوط میشود و به شیر اضافه میگردد. این روش موجب افزایش مصرف شیر توسط گوسالهها شد بدون اینکه مشکلی داشته باشند. در مورد خوراک دهندههای اتوماتیک شیر خشک نیز بحث به میان آمد که چندسالی است در آمریکا رواج یافتهاند. بنده در ایران مشابه آن را ندیدهام. از مزایای این خوراک دهندهها یا بهتر بگویم این شیردهندهها یکنواختی در شیر خشک ایجاد شده در طول روز و مقدار دقیق خورانیده شده به هر گوساله است.
در این وبینار در مورد نتایج اخیر در مورد روشهای جدید خورانیدن اتوماتیک استارتر صحبت کردند که خارج از حوصله این گزارش بود.
به طور خلاصه نکاتی را به عنوان جمعبندی در زیر خواهید یافت:
مدیریت و خوراک دادن آغوز – تجهیزات، پرسنل و پروتوکلها
تغذیه گوساله ها برای تامین نیازهای آنها در جهت رشد بهینه (محدود کردن شیر به منظور تحریک مصرف خوراک خشک توجیه بیولوژیکی ندارد) – این ها مثل بچه ها هستند!
– بر ۴ هفته اول پس از تولد تمرکز کنید، یعنی زمانی که مصرف استارتر بسیار محدود است.
– روی انرژی و پروتئین مصرفی باکیفیت متمرکز شوید.
– تاسیسات باید به گونهای باشد که نیازهای نگهداری را حداقل کند و توسعه رفتارهای اجتماعی را حداکثر کند.