یکی از موضوعاتی که در هر گاوداری شیری مورد سوال است این است که چند بار خوراک گاو باید واقعا برای دام‌های شیری بریزیم. همچنین این سوال مطرح است که آیا دفعات زیاد خوراک‌دهی مفیدتر است یا دفعات کمتر خوراک‌دهی؟ در این مقاله سعی شده تا به این موضوعات بپردازیم.

در آمریکا اکثر گاوداران گاوهایشان را یک بار در روز تغذیه می‌کنند. تا زمانی که فیدِر شما به اندازه کافی بزرگ است و ظرفیت دارد، خورانیدن یک بار خوراک در روز انتخاب بدیهی به نظر می رسد. این کار هزینه‌های کارگری را کاهش می‌دهد، فشردگی کار تجهیزات و تاسیسات را کم می‌کند، و در فارم‌های کوچک‌تر این امکان را فراهم می کند تا فرد خوراک دهنده در مابقی ساعات روز کارهای دیگر را انجام دهد. اما یک بار خوراک دادن در روز چطور مهم‌ترین قسمت مزرعه یعنی گاوهای شیری را تحت تاثیر قرار می‌دهد؟

یک گاو شیری پرتولید برای اینکه مجموعا ۳ تا ۵ ساعت در روز را در آخور خوراک صرف کند، باید بین ۹ تا ۱۴ وعده در روز مصرف کند. اقدامات مدیریتی مثل تراکم یا صرف زمان بیشتر از ۳ ساعت در روز بیرون از بهاربند برای شیردوشی می‌تواند بودجه‌های زمانی گاوهایتان را به شدت محدود کند. بعلاوه، ما می‌دانیم که وقتی بودجه زمانی گاو به مخاطره می‌افتد، او ترجیح می‌دهد تا زمان خوابیدن خود را تکمیل کند و از زمان لازم برای خوراک خوردن خود می‌کاهد. برای جبران این نقیصه، او سرعت خوردن و سوا کردن بر علیه ذرات بلند فیبر را افزایش خواهد داد، که هر دو با افزایش خطر اسیدوز شکمبه همراه هستند.

تولیدکنندگان گاوشیری چه کارهایی برای بهبود رفتار خوراک خوردن می‌توانند انجام دهند؟

یک راه حل می‌تواند ریختن مکرر غذای تازه باشد. ثابت شده است که ریختن خوراک تازه حتی بیشتر از هل دادن خوراک (push-up) گاوها را برای خوردن تحریک می‌کند. یک مطالعه پژوهشی در مزارع شیری فری‌استال در اونتاریو کانادا نشان داد مزارعی که دوبار خوراک TMR تازه در اختیار گاوها قرار می‌دهند، نسبت به یکبار خوراک‌دهی ماده خشک مصرفی را ۴/۱ کیلو به ازای هر گاو و شیر را ۲ کیلو به ازای هر گاو افزایش دادند. بعلاوه، دو بار خورک دادن در روز منجر به افزایش بازده خوراک، نشخوار کردن، و زمان خوردن شد.

مطالعه انجام شده بوسیله دانشگاه کرنل و موسسه ماینر در مزارع شیری تجاری نشان داد که مزارع فری استال تجاری دو بار تغذیه شده در روز ۵ برابر نسبت بالای اسیدهای چرب de novo (با منشا داخلی یا سنتز شده در بافت پستان) در تانک شیرشان در مقابل یک بار خوراک دادن داشتند. همچنین آن‌ها مقدار چربی و پروتئین بیشتری در تانک شیرشان داشتند. اسیدهای چرب de novo در حدود یک چهارم چربی شیر گاو سهم دارند که در غده پستان با استفاده از استات و بوتیرات منشأ گرفته از تخمیر علوفه در شکمبه، سنتز می‌شوند. بنابراین به نظر می‌رسد که غلظت اسیدهای چرب de novo، بطور غیرمستقیم منعکس کننده شرایط شکمبه است و در نتیجه دفعات خوراک دادن بیشتر در روز نقش مهمی در بهبود دادن سلامت شکمبه است.

می‌دانیم که خوراندن مکرر می‌تواند هم به گاو و هم به مزرعه سود برساند، اما آیا حد بالایی هم وجود دارد؟ پژوهشی که یک بار خوراک دادن را در برابر ۴ یا ۵ بار در روز در شرایط فری استال مقایسه کرده است، نشان داده که زمان خوابیدن کاهش می‌یابد، حتی اثرات منفی بر روی ماده خشک مصرفی و تولید شیر دارد. اما پژوهش‌ها از دهه ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۰ پیشنهاد می‌کند که دفعات خوراک دادن باید در گله‌های تای‌استال حداکثر بشود، به‌ویژه موقعی که اجزای جیره جداگانه تغذیه می‌شوند.

برای مزارع فری استال، خوراندن دوبار TMR در روز باید رفتار خوردن را بهبود ببخشد بدون این که رفتار استراحت کردن را به مخاطره بیاندازد.