برنامه‌ریزی برای خشک‌کردن گاوها باید حداقل دو هفته پیش از خشک‌کردن آن‌ها انجام شود.
– با تغییر جیره‌ی غذایی می‌توان میزان تولید شیر را به سرعت کاهش داد.
– کاهش ماده‌ی خشک مصرفی یا کاهش دانسیته‌ی انرژی جیره، سبب کاهش تولید شیر می‌شود.
– کاهش آهسته‌ی محتوای انرژی جیره و خوراندن جیره‌های با فیبر بالا موجب کاهش مواد مغذی در دسترس دام برای تولید شیر شده و بدین ترتیب با روندی مناسب، تولید شیر (بدون بروز تنش در گاو) کاهش می‌یابد.
– کاهش یا حذف دانه‌ها از جیره و جایگزینی یونجه با علوفه‌ی غلات معمولاً روش مناسب می‌باشد.
– کاهش مصرف کنسانتره به کمتر از ۲ کیلوگرم به ازای هر سر گاو و قطع آن سه روز پیش از آخرین شیردوشی روشی عملی در این رابطه می‌باشد.
– بهتر است مقادیر نامحدودی جیره‌ی با کیفیت پایین و کم‌ارزش (مانند کاه) برای رفع احساس گرسنگی گاوها در اختیار آن‌ها قرار داده شود.
– کاهش مقدار خوراک سبب ایجاد احساس گرسنگی در گاو و بروز رفتارهای غیرطبیعی مانند خوردن مواد غیرخوراکی یا حتی سَمی شود. دسترسی گاو به خوراک کم‌کالری با فیبر بالا مانع بروز چنین رفتارهایی می‌شود.
– در برنامه خشک‌کردن گاوها به‌هیچ‌وجه نباید دسترسی آن‌ها به آب را محدود کرد، زیرا محدودیت آب سبب بروز اختلال در متابولیسم بدن و آزار دام می‌شود.
– درصورتی‌که مقدار تولید شیر به کمتر از ۱۵ تا ۲۰ کیلوگرم در روز رسید، می‌توان به‌طور ناگهانی شیردوشی را قطع کرد.