امروزه مخمرها به خصوص مخمر زنده به دلیل تغییرات مثبتی که در شکمبه دام و بهبود عملکرد آن دارند به طور گستره در تغذیه دام مورد استفاده قرار می‌گیرند.

با این حال، نتایج استفاده از آن بر روی گوساله‌ها کمی متغیر می‌باشد که این امر می‌تواند به عوامل متعددی از قبیل ترکیب جیره، نسبت علوفه به کنسانتره، نوع علوفه، میزان مخمر استفاده شده و نحوه خوراک دهی بستگی داشته باشد.

مطالعات متعددی نشان‌ دادند که استفاده از مخمر در دوران آبستنی و ابتدای شیرواری به علت اثر مثبتی که بر روی تخمیر شکمبه و هضم مواد مغذی دارند، موثر می‌باشد.

با این حال گزارش شده است که یکی از فاکتورهای مهم در تاثیرگذار بودن مخمر زنده مقدار cfu آن می‌باشد، که هر چقدر این مقدار بالاتر باشد عملکرد و کارایی آن در شکمبه دام افزایش می‌یابد.

مخمر زنده ساکرومایسز سرویزیه سویه ۱۰۷۷ با cfu بیست میلیارد می‌تواند به‌خوبی پاسخگوی نیازهای شکمبه، تثبیت pH، بهبود تخمبر و بهبود عملکرد گاوهای شیری گردد.

تحقیقات نشان داده‌اند که محصولات مخمری به خصوص مخمر زنده سویه ۱۰۷۷ موجب بهبود فرآیند متابولیسم و تخمیر می‌شوند که از این طریق موجب بهبود pH شکمبه و افزایش غلظت اسیدهای چرب فرار و افزایش تعداد باکتری‌های سلولاتیک و همچنین افزایش سرعت تخمیر مواد فیبری در شکمبه می‌گردد.

هدف از انجام این آزمایش تعیین ارزش غذایی مخمر زنده ساکرومایسز سرویزیه و عملکرد مثبت آن بر روی ترکیب و تولید شیر و فاکتورهای خونی می‌باشد.

جهت انجام این آزمایش گاوهای شیری را به دو گروه جیره‌ای حاوی مخمر زنده و گروه فاقد مخمر زنده تقسیم‌بندی کردند.

نتایج این تحقیق نشان دادند که مخمر زنده توانست بطور چشمگیری عملکرد شیرواری، درصد چربی و پروتئین شیر و همچنین لاکتوز شیر را افزایش دهد. همچنین میزان اسیدهای چرب شیر توسط مخمر زنده افزایش یافته بود.

غلظت متیونین، فنیل آلانین، تیروزین، تریپتوفان و تائورین به‌طور معنی داری با افزودن مخمر زنده به جیره افزایش یافت، درصورتی که مخمر کشت شده نمی‌تواند همانند مخمر زنده بر روی کیفیت شیر و پارامترهای خونی تاثیرگذار باشد.

به‌عنوان یک نتیجه‌گیری می‌توان این گونه بیان کرد که، مخمر زنده ساکرومایسز سرویزیه سویه ۱۰۷۷ دارای اثرات مثبت بر روی تولید و کیفیت شیر و بهبود عملکرد شکمبه از طریق بهبود هضم فیبر و ثبات pH شکمبه می‌باشد.

By: Sakine Yalçın, Suzan Yalçın, Pınar Can, Arif O. Gürdal, Cemalettin Bağcı and Önder Eltan, Asian-Aust. J. Anim. Sci