جایگاه انفرادی گوساله از ۵۰ سال گذشته به یک انتخاب مدیریتی محبوب تبدیل شده است. در آغاز دهه ۱۹۹۰، حدود ۷۰ درصد از دامداران، گوساله‌های شیری را به صورت جداگانه نگهداری می‌کردند. از دلایل اصلی نگهداری در جایگاه های انفرادی میتوان به :

1.    کاهش خطر انتقال بیماری بین گوساله‎‌ها
2.    جلوگیری از مکیدن یکدیگر
3.    مدیریت تغذیه و مقدار مصرف گوساله‌ها
4.    نظارت بهتر بر گوساله‌ها اشاره کرد.

 در حالی که جایگاه‌های انفرادی سلامت گوساله‌ها  را بهبود بخشیدند، با برخی از معایب همراه بودند. گوساله‌های انفرادی از تعامل با دیگر گوساله‌ها محروم بوده و از مهارت‌های اجتماعی و انطباق پذیری کمتری برخوردار هستند. در سال‌های اخیر، انواع مختلفی از جایگاه‌های اجتماعی محبوبیت پیدا کرده است. بررسی‌های انجام شده پیش بینی می‌کند که در آینده‌ای نزدیک گوساله‌ها به صورت جفت (۲۸٪) ، در گروه‌های ۳ تا ۸ تایی (۴۴٪) و تنها (۱۷٪) در جایگاه‌های انفرادی نگهداری شوند.
 هر یک از سیستم‌های جایگاه مزایا و محدودیت‌های خود را دارند. به طور کلی، تولید کنندگان به دنبال سیستم‌های آسان، اقتصادی و کارآمد هستند که طول عمر گله را افزایش دهند و از سوی دیگر، گوساله‌ها به دنبال همراه، برقراری ارتباط های اجتماعی و محیط های سالم ، عاری از ترس و ناراحتی هستند.

جایگاه انفرادی

جایگاه انفرادی توجه ویژه تری به گوساله ها و سطح خوبی از سلامت را در طول دوره قبل از شیرگیری فراهم می‌کند اما گوساله‌ها از معاشرت محروم هستند و هیچ همدمی برای گذران از موقعیت‌های استرس‌زا وجود ندارد. همچنین گوساله ها در طول دوره پس از شیرگیری با مشکلات سلامت و افت وزن مواجه خواهند شد.

جایگاه دوتایی

همانند جایگاه‌های انفرادی توجه فردی به گوساله‌ها و سطح خوبی از سلامت را در طول دوره قبل از شیرگیری فراهم می‌کند. گوساله‌ها اجتماعی می‌شوند، با رقابت گوساله‌ی دیگر را به چالش می کشانند، مهارت های اجتماعی و حمایت عاطفی را در طی مراحل استرس‌زا بهبود می‌بخشد و استرس از شیر گرفتن را کاهش می‌دهند. از جنبه‌های منفی این سیستم می‌توان به مکیدن و در نتیجه خطر انتقال بیماری و عفونت ها اشاره کرد.

•    در چندین مطالعه، گوساله هایی که به صورت جفت بزرگ شده بودند، میانگین افزایش وزن روزانه بیشتر و در هنگام از شیر گرفتن، گوساله هایی که به صورت جفتی بزرگ شده بودند به وزن بدن بالاتری (۹۰ کیلوگرم) نسبت به گوساله های انفرادی (۸۱.۵ کیلوگرم) رسیده بودند. در پایان ۴ ماهگی گوساله هایی که به صورت جفتی پرورش یافته بودند حدود ۷.۷ کیلوگرم وزن بیشتری نسبت به گوساله های انفرادی داشتند.
•    گوساله های جفت‌دار در هفته های پنجم و ششم قبل از شیرگیری دو برابر استارتر بیشتری در وعده‌های غذایی مکرر نسبت به گوساله های تکی مصرف کرده و در طول دوره شیرگیری مصرف استارتر بیشتری داشتند.
•    گوساله‌هایی که به صورت جفت نگهداری می‌شوند در تبدیل خوراک کارآمدتر هستند، زیرا در تحقیقات نشان داده شده است که در صورتی که مقدار ماده خشک مصرفی هر دو گروه یکسان باشد، در زمان از شیرگیری گوساله های جفتی حدود ۴۰٪ افزایش وزن روزانه و ۱۵٪ وزن بدن بیشتری خواهند داشت.
•    گوساله های جفت شده پس از قطع کامل شیردهی به طور میانگین ۹.۱ ساعت بعد شروع به خوردن استارتر کردند. در صورتی که گوساله های انفرادی به طور میانگین پس از ۴۹.۵ ساعت راضی به مصرف استارتر شدند.
•    تحقیقات نشان می دهد که گوساله ها باید در طول ۳ هفته اول زندگی جفت شوند و اختلاف سنی مطلوب بین گوساله‌ها باید یک تا دو هفته باشد. جفت کردن زود هنگام گوساله ها سبب مصرف دو برابری استارتر به نسبت گوساله‌های دیر جفت شده (۲.۲ کیلوگرم در روز در مقابل ۱.۲۶ کیلوگرم در روز) و افزایش وزن روزانه (۸۹۰ گرم در روز در مقابل ۷۳۰ گرم در روز) در یک دوره ۱۰ هفته‌ای نشان دادند.

مکیدن یکدیگر گوساله‌ها یکی از مشکلات اصلی مدیریت جایگاه های دوتایی و گروهی گوساله‌ها می باشد که سبب آبسه‌هایی در گوش و ناف، تغییر شکل پستان‌ها، عفونت پستان و کاهش تولید شیر در دوره‌های شیردهی خواهد شد. این اتفاق اصولا ۱۰ -۱۴ دقیقه پس از شیردهی به گوساله ها رخ می‌دهد. از راهکار‌های به حداقل رساندن مکیدن یکدیگر، استفاده از نیپل به جای سطل برای شیر خوراندن به گوساله می‌باشد که مدت زمان شیردهی را حدود ۶ دقیقه افزایش می‌دهد. حتی پس از تمام شدن شیر گوساله به مکیدن نیپل ادامه می‎دهد تا احساس غریزی خود را به مکیدن ارضا کند.
راه های زیادی برای پرورش موفق گوساله وجود دارد که باید دقت داشت قبل از هرگونه تغییر در جایگاه‌های نگهداری گوساله‌ها به مسائل بهداشتی مانند کنترل بیماری ها و اسهال، مرگ و میر، سیستم تهویه و غیره توجه ویژه داشت.

جهت راهنمایی برای مدیریت گوساله ها و مشاوره سفارش استارتر از طریق شماره های مندرج با متخصصین ما در تماس باشید.

منابع
•    Alejos de al Fuente, I., et al. 2020. Contribution to animal welfare of dairy calves: housing in pairs. Abanico Veterinario. January-December 2020; 10:1-10.
•    Costa, J.H.C., Meagher, R.K., von Keyserling, M.A.G., and Weary, D.M. 2015. Early pair housing increases solid feed intake and weight gains in dairy calves. Journal of Dairy Science, Volume 98, Issue 9, September 2015, Pages 6381-6386
•    DCHA Gold Standards, 3rd Ed. 2020. Performance and production standards for dairy calves and heifers, from birth to freshening.
•    Miller-Cushon, E.K., and DeVries, T.J., 2016. Effect of social housing on the development of feeding behavior and social feeding preferences of dairy calves. J Dairy Sci. 2016 Feb;99(2):1406-1417.
•    Jensen, M.B., L. R. Duve, L.R., and D. M. Weary, D.M. 2015. Pair housing and enhanced milk allowance increase play behavior and improve performance in dairy calves. J. Dairy Sci. 98 :2568–2575
•    Jensen, M.B. 2003. The effects of feeding method, milk allowance and social factors on milk feeding behaviour and cross-sucking in group housed dairy calves. Appl. Anim. Behav. Sci. 80:191–206.
•    Knauer, W.A. Housing Calves in Small Groups: The Pros, Cons, and Best Practices. Hoards, Dairyman, May 2022.
•    Knauer, W.A. 2021. Paired housing of dairy calves: Current best practices and tips for success. AABP Proceedings, Vol. 54, No. 2.
•    Knauer, W.A., Godden, S.M., Rendahl, A.K., Endres, M.I., and Crooker, B.A. 2020. The effect of individual versus pair housing of dairy heifer calves during the preweaning period on measures of health, performance, and behavior up to 16 weeks of age. J. Dairy Sci. 104:3495–3507.
•    Lidfors, L., Isberg, L. 2003. Intersucking in dairy cattle—Review and questionnaire. Appl. Anim. Behav. Sci. 80:207–231.
•    Mahendran S.A., Wathes, D,C., Booth, R.E., and Blackie, N., 2021 The Health and Behavioral Effects of Individual versus Pair Housing of Calves at Different Ages on a UK Commercial Dairy Farms. Animals (Basel). 2021 Mar; 11(3): 612.
•    Pempek J.A., Eastridge, M.L., Swartzwelder, S.S., Daniels,K.M., and Yohe, T.T. 2016. Housing system may affect behavior and growth performance of Jersey heifer calves. J Dairy Sci. 99: 569 – 578.
•    USDA/APHIS, Dairy Herd Management Practices Focusing on Preweaned Heifers, National Dairy Heifer evaluation Project, July 1993
•    USDA/APHIS Dairy 2014, Dairy Cattle Management Practices in the United States, February 2016
•    extension.psu.edu/individual-vs-pair-calf-housing

تهیه و تنظیم: نفیسه نجار